TY - JOUR ID - 109677 TI - نمادینگی نیلوفر آبی، مضمون مشترک در پهنۀ جغرافیای فرهنگی عصر هخامنشی و ساسانی JO - مطالعات زبان فارسی JA - JMZF LA - fa SN - 2645-3894 AU - غلامپور درزی, فاطمه AU - علی اسماعیلی, عبداله AD - دانش آموختۀ کارشناسی ارشد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد بابل، بابل، ایران. AD - استادیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران. Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 3 IS - 5 SP - 169 EP - 187 KW - جغرافیا KW - جغرافیای فرهنگی KW - نماد KW - نیلوفر آبی DO - 5/jshd.2020.109677 N2 - فرهنگ را می‌توان از مفاهیم نسبتاً جدید در عرصۀ علوم انسانی در نظر گرفت. ویژگی بارز این مفهوم ارتباط میان هسته‌های متفاوت فرهنگی است که در نتیجۀ تعاملات متقابل بشری شکل می‌گیرد. مهم‌ترین عنصری که در ایجاد این گونه تعاملات نقش دارد، جغرافیاست؛ چرا که وجود شرایط گوناگون جغرافیایی در پدید آمدن حوزه‌های متفاوت فرهنگی نقش برجسته دارد. البته این حوزۀ نوین علوم انسانی و اجتماعی که به مطالعۀ تأثیر و تأثّرات فرهنگی و تعامل و ارتباط میان ساختارهای گوناگون فرهنگ و جغرافیا می‌پردازد، تحت عنوان جغرافیای فرهنگی قرار می‌گیرد. شایان ذکر است فرهنگ به‌عنوان مهم‌ترین ریشه و آبشخور ادبیّات در تعاملی متقابل سبب بالندگی، استقرار و استحکام هویّت فرهنگی یک ملّت می‌شود. یکی از ارکان سازنده در ساختار فرهنگی- ادبی تمدّن‌های کهن، وجود نماد به‌عنوان شاخصه‌ای مهم در نشانه‌شناسی یا کنش خاصّ میان‌فرهنگی است که می‌تواند به بازخوانی ذهنی اقوام گوناگون از یک مفهوم واحد منجر شود. در این معنا، نماد فرهنگی گل نیلوفر آبی به‌عنوان موجودیّتی نمادین، مفهومی شاخص دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و تاریخی به تجزیه و تحلیل این نماد کهن فرهنگی ایران در دو عصر هخامنشی و ساسانی پرداخته است. نتایج نشان می­دهد نماد نیلوفر آبی از عصر هخامنشیان تا عصر ساسانی بروز و ظهور گوناگون داشته و به‌عنوان هسته‌ای نمادین، انبوهی از معانی انتزاعی و مفاهیم خاصّ ذهنی از جمله صلح جهانی، عبادت، زیبایی، عشق و ... را گرد خود فراهم نموده است. UR - https://www.jmzf.ir/article_109677.html L1 - https://www.jmzf.ir/article_109677_99573b1478ef83af7a2d0eee437c1de2.pdf ER -