%0 Journal Article %T سنایی و استفاده از بارگاه آسمان برای بیان اندیشه‌های عرفانی در دیوان %J مطالعات زبان فارسی %I دکتر فتانه قملاقی %Z 2645-3894 %A روستایی شلمانی, احمد %A ذاکری, احمد %D 2022 %\ 03/21/2022 %V 5 %N 9 %P 64-80 %! سنایی و استفاده از بارگاه آسمان برای بیان اندیشه‌های عرفانی در دیوان %K سنایی %K اندیشه های عرفانی %K نجوم %K دیوان %R 10.22034/jmzf.2022.292811.1079 %X پس از پذیرش اسلام و وجود آیاتی که در آن به ملکوت آسمان­ها اشاره‌شده است، توجه به بارگاه آسمان در نزد ایرانیان بیشتر شد؛ به‌گونه‌ای که نویسندگان، شاعران و عارفان از آن برای مضمون‌پردازی استفاده کردند و به‌دفعات از آسمان و مضامین مربوط به آن در آثارشان بهره جستند. روشن است که برای فهم بهتر مفاهیم ابیات، آگاهی از مضامین علمی مورد توجه شاعران در دوره‌های گوناگون شعری اهمیت بسیار زیادی دارد. یکی از شاعران نام‌آشنای ادب فارسی حکیم، سنایی است که با آگاهی از دانش نجوم، آن را در خدمت اندیشه­های عرفانی قرار داد. وی از دانش آسمان و نجوم به شکل گسترده در اشعارش بهره جست و به دلیل گرایش­های عرفانی که داشت، گاهی از این دانش برای انتقال مفاهیم عرفانی سود برد. در این تحقیق ـ که به روش تحلیلی است ـ ضمن بررسی سیر پیدایش دانش نجوم و بازخورد آن در برخی از متون عرفانی، نشان داده‌شده است که سنایی در این دانش تبحر داشته و از آن در سرودن اشعارش در دیوان بهره برده ­است. %U https://www.jmzf.ir/article_148800_8254d5b7c45899b80a9ec7aba5a53734.pdf