TY - JOUR ID - 133091 TI - نقش ادبیّات در اجتهاد JO - مطالعات زبان فارسی JA - JMZF LA - fa SN - 2645-3894 AU - نیکومنش, امراله AD - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 4 IS - 7 SP - 199 EP - 212 KW - اجتهاد KW - ادبیّات KW - فقه KW - صنایع ادبی DO - 4/jshd.2021.133091 N2 - اجتهاد صرفاً علم یا حرفه نیست، بلکه یک هنر است. اجتهاد ملکه‌ای است که دارندۀ آن را قادر می‌سازد تا بتواند احکام شرعی را از منابع آن استنباط نماید. هیچ‌کس نمی‌تواند صرفاً با آموزش یا تمرین و ممارست به صفت اجتهاد متصف شود؛ علاوه بر این دو، مجتهد باید ذوق و استعداد اجتهاد را نیز در وجود خود داشته باشد. از این روی مقدمۀ کسب ملکۀ اجتهاد، فراگیری علوم فراوانی است که مجتهد مستعد را در این مسیر یاری می‌نماید. از جایی‌که مهم­ترین منبع استنادی یک مجتهد در استنباط احکام شرعی، کتاب قرآن و احادیث معصومین(ع) است و درک مفاهیم آن‌ها رابطۀ مستقیم با ادبیّات دارد، می‌توان ادبیّات را یکی از مهم­ترین و ضروری‌ترین مقدّمات اجتهاد قلمداد نمود؛ به شکلی که به جرأت می‌توان ادّعا کرد مجتهد بدون آموختن اصول و قواعد ادبیّات هرگز قادر به اجتهاد نخواهد بود. چگونه می‌توان نقش پررنگ ادبیّات را در اجتهاد نادیده گرفت؛ حال آن‌که صنایع گوناگون ادبی همچون ایجاز،کنایه و تشبیه، تلمیح، استعاره، تمثیل و... در جزء جزء قرآن مجید و روایت به وفور دیده می‌شود. این مقاله در صدد تبیین نقش قواعد ادبی در امر اجتهاد است و می‌خواهد میزان این تأثیرگذاری را بررسی نماید. داده‌ها بیانگر این حقیقت است که بدون آموختن ادبیّات، هنر اجتهاد دست نایافتنی است. UR - https://www.jmzf.ir/article_133091.html L1 - https://www.jmzf.ir/article_133091_b2b684b60e4533d79025cee901030048.pdf ER -